Heel wat keeren ging dezen winter onze weg langs het strand, elken Zondagochtend naar de Zee, en alsof dat zoo vanzelf sprak, altijd ging het de Noord in, naar IJmuiden. De pieren bleven een attractie. Vooral toen de vorst van December massa’s eenden naar buiten dreef. Honderden en honderden toppers en kuifeenden lagen er toen tusschen de pieren en ge hadt daar op het strandje van Zuidpier en klein havenhoofd weer kans op aardige ontmoetingen […] Heel bijzondere dingen vonden of zagen we echter niet, wat evenwel niet wegneemt, dat elke strandwandeling of -rit een genotvolle ochtend beteekende. Totdat we op den 12den Februari wel iets bijzonders buitmaakten. Heel toevallig ging het dezen keer naar het Zuiden, in de richting Noordwijk. […] Als we Noordwijk gaan naderen, wordt onze opmerkzaamheid getrokken door een groot dierenlichaam, dat vlak aan den voet van de zeereep in de hoogwaterlijn ligt. […] Na een korten krijgsraad besloten we, het dier in z’n geheel mee te nemen. In Leiden was het pleit spoedig beslist. Aan de hand van plaatwerken en literatuur bleek al gauw, dat onze vondst een dolfijn betrof, de beroemde Delphinus delphis.